Dünyanın en geniş imparatorluklarını kuran Bozkırlı Türkler büyük ölçüde ve çağına göre daima yüksek bir harp sanayiine sahip olmuşlardır. Bu üstünlüğü sağlayan araçlardan biri demir idi. Demir işleyicilik, madencilikte son safha olarak görünmektedir. Ondan önce bakır, bronz ve altın işleyiciliği vardı. Bunlardan ilk ikisine Taş Devri'ni aşan hemen her kültürde tesadüf ediliyor. Afanasyevo kültür çevresine dahil Minusinsk ve Altay bölgelerindeki buluntu yerlerinde M.Ö. 3000lerden kalma bakırdan yapılmış bıçak, biz ve teber, küpe ve diğer süs eşyası ele geçmiştir.
İlk Türk merkezlerinden gösterilen Andronovo kültürü çağında ise bütün Orta ve Kuzey Asya'da ilk defa altın ortaya çıkmakta idi. Bu devirde "çok kudretli ve zengin bir içtimai hayatın müşahede edildiği" Altaylar'da gerçek bir "altın endüstrisi" merkezliği durumu vardı. Buradaki madenciliğin tesirleri, güneyde Tanrı Dağlarına kadar hissediliyordu (M.Ö. 2. bin). Çu ve Arpa, Bunna çap buluntuları hep Andronovo kültürünün izlerini taşıyordu. Bazı İndo- Germenci'ler tarafından bile, madencilik balonundan Hind-Avrupalı halk üzerine Altaylı tesiri kabul edilmiştir. Başlıca meslekleri demircilik ve madencilik olan Bozkır Türk topluluğunda mükemmel kılıç, kalkan, kargı mızrak, temren (http://tr.wikipedia.org/wiki/Temren) imâl edilirdi. Türk kılıçlarının hayvan figürlü kabzaları altın levhalarla kaplanır ve kıymetli taşlarla süslenirdi. Kemer tokaları, kayış uçları, kav mahfazası, ok *ute(sadak)' ları, zırhlar, tolgalar çok kere işlemeli altın ve gümüş ile bezenir, madenî tabaklar, maşrapalar, heykeller, bazıları birer san'at eseri değerinde olarak Türkler tarafından yapılırdı. Çin'den Tuna boyuna kadar bozkırlara serpilmiş binlerce mezardan bu eserler bol miktarda çıkarılmıştır. Ayrıca kazanlar, ibrikler, kovalar, içinde yüzlerce insanın barındığı otağlar, arabalar, at teçhizatı; eyer ve koşum takımları Bozkır Türk topluluğunda ne kadar kalabalık bir esnaf ve zenaatkâr zümresinin bulunduğunu gösterir. Halıcıları, kilimcileri, debbağları, çizmecileri, çorapçıları, börkçüleri, dokumacıları, terzileri de bunlara ilave etmek lâzımdır; Asya Hun çağında bile, süslenmek için bir nevi kırmızı boya (ruj) kullanan (bu boya Çin'de de moda olmuştu) ve saçlarına güzel kokular süren Türk kadınlarının eskiden beri gergef işledikleri Priskos'un kaydından anlaşılmaktadır. Bozkır Türk halkı arasında mahir marangozlar, tahta oymacılar da vardı. Asya Hunları masa, sandalye, koltuk, dolap yapıyorlar, karyola ve perde kullanıyorlardı. Bu ev eşyasından çoğunu Çinliler Hunlardan öğrenmişlerdi Debbağlık sanatı da Ruslara Bulgarlardan geçmişti. Eski Türkler elbiseleri için ütü bile kullanmakta idiler.
Prof.Dr. İbrahim Kafesoğlu'nun TÜRK MİLLİ KÜLTÜRÜ Kitabından
ORTA ASYA TÜRK MADEN SANATININ GELİŞİMİ : http://bit.ly/1gZAkho
Foto : http://bit.ly/1aaRRLR , http://bit.ly/1liCINI , http://bit.ly/19O0eQQ , http://bit.ly/1bsuixv
Türk Kılıcı : http://on.fb.me/1fKe2fL
MESLEKLER BAĞLAMINDA ESKİ TÜRK KÜLTÜRÜ : http://bit.ly/Jfu3zB
Tarihi Türk Dökümhanesi : http://www.biltek.tubitak.gov.tr/haberler/arkeoloji/99-09-6.pdf
B.Tarhan
İlk Türk merkezlerinden gösterilen Andronovo kültürü çağında ise bütün Orta ve Kuzey Asya'da ilk defa altın ortaya çıkmakta idi. Bu devirde "çok kudretli ve zengin bir içtimai hayatın müşahede edildiği" Altaylar'da gerçek bir "altın endüstrisi" merkezliği durumu vardı. Buradaki madenciliğin tesirleri, güneyde Tanrı Dağlarına kadar hissediliyordu (M.Ö. 2. bin). Çu ve Arpa, Bunna çap buluntuları hep Andronovo kültürünün izlerini taşıyordu. Bazı İndo- Germenci'ler tarafından bile, madencilik balonundan Hind-Avrupalı halk üzerine Altaylı tesiri kabul edilmiştir. Başlıca meslekleri demircilik ve madencilik olan Bozkır Türk topluluğunda mükemmel kılıç, kalkan, kargı mızrak, temren (http://tr.wikipedia.org/wiki/Temren) imâl edilirdi. Türk kılıçlarının hayvan figürlü kabzaları altın levhalarla kaplanır ve kıymetli taşlarla süslenirdi. Kemer tokaları, kayış uçları, kav mahfazası, ok *ute(sadak)' ları, zırhlar, tolgalar çok kere işlemeli altın ve gümüş ile bezenir, madenî tabaklar, maşrapalar, heykeller, bazıları birer san'at eseri değerinde olarak Türkler tarafından yapılırdı. Çin'den Tuna boyuna kadar bozkırlara serpilmiş binlerce mezardan bu eserler bol miktarda çıkarılmıştır. Ayrıca kazanlar, ibrikler, kovalar, içinde yüzlerce insanın barındığı otağlar, arabalar, at teçhizatı; eyer ve koşum takımları Bozkır Türk topluluğunda ne kadar kalabalık bir esnaf ve zenaatkâr zümresinin bulunduğunu gösterir. Halıcıları, kilimcileri, debbağları, çizmecileri, çorapçıları, börkçüleri, dokumacıları, terzileri de bunlara ilave etmek lâzımdır; Asya Hun çağında bile, süslenmek için bir nevi kırmızı boya (ruj) kullanan (bu boya Çin'de de moda olmuştu) ve saçlarına güzel kokular süren Türk kadınlarının eskiden beri gergef işledikleri Priskos'un kaydından anlaşılmaktadır. Bozkır Türk halkı arasında mahir marangozlar, tahta oymacılar da vardı. Asya Hunları masa, sandalye, koltuk, dolap yapıyorlar, karyola ve perde kullanıyorlardı. Bu ev eşyasından çoğunu Çinliler Hunlardan öğrenmişlerdi Debbağlık sanatı da Ruslara Bulgarlardan geçmişti. Eski Türkler elbiseleri için ütü bile kullanmakta idiler.
Prof.Dr. İbrahim Kafesoğlu'nun TÜRK MİLLİ KÜLTÜRÜ Kitabından
ORTA ASYA TÜRK MADEN SANATININ GELİŞİMİ : http://bit.ly/1gZAkho
Foto : http://bit.ly/1aaRRLR , http://bit.ly/1liCINI , http://bit.ly/19O0eQQ , http://bit.ly/1bsuixv
Türk Kılıcı : http://on.fb.me/1fKe2fL
MESLEKLER BAĞLAMINDA ESKİ TÜRK KÜLTÜRÜ : http://bit.ly/Jfu3zB
Tarihi Türk Dökümhanesi : http://www.biltek.tubitak.gov.tr/haberler/arkeoloji/99-09-6.pdf
B.Tarhan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder